In Memoriam: Henry Verbeek

In Memoriam: Henry Verbeek

05-11-2013 11:54:47



Afgelopen zaterdag werd ik gebeld door een collega met het vreselijke nieuws dat Henry was overleden. Zomaar. Het ene moment was er niks aan de hand, het andere moment was hij er ineens niet meer. Dat voelt raar, onwerkelijk. Ik heb het idee dat het nog steeds niet tot me doorgedrongen is.

Henry mag dan al een tijd weg zijn bij BIT, er wordt nog regelmatig aan hem gedacht. Het feit dat hij steevast ‘gezichtjesworst’ meenam als hij voor de hele meute lunch ging halen bij de supermarkt, dat hij voor elke situatie een ‘trucje’ had, dat hij nooit te beroerd was om de handen uit de mouwen te steken, ook al was het in het weekend of desnoods midden in de nacht. Sommigen van ons die na Henry bij BIT kwamen herinneren zich nog het warme gevoel wat hij ze wist te geven. En uiteraard had hij nog wel wat tips over ‘het leven bij BIT’ voor de nieuwelingen. Slechte grappen aan de lunchtafel, een biertje op vrijdagmiddag, Henry was bijna altijd van de partij. En iedereen die ‘m gekend heeft bij BIT weet wel iets te noemen wat ‘typisch Henry’ was.

Op zijn afscheidsborrel aan het einde van zijn laatste werkdag bij BIT had iemand de tekst “I love Henry Verbeek” uitgeprint en op z’n shirt geplakt. Dat vond hij natuurlijk prachtig, al deed hij nog zo z’n best om dat te verbergen.

Ook na z’n vertrek bij BIT had hij nog altijd contact met verschillende BITters. FF wat lassen hier, aanhangertje daar, ff een netwerkje fixen, maar ook gewoon gezellig slap ouwehoeren en een biertje drinken op ‘t Museumplein.

We zullen je missen, Henry.